Basis
De meeste mensen krijgen wel eens last van buikpijn. De intensiteit, locatie en symptomen kunnen variëren. Talrijke ziekten van het spijsverteringskanaal en stofwisselingsstoornissen manifesteren zich met het symptoom buikpijn.
Internationale classificatie (ICD) | R10.- |
Symptomen | Buikpijn, decongestivum, intermitterende en spasmodische pijn, Pijn in de rug, in de schouder en in de genitaliën, Spierafweer spanning van de buik, Koorts, Diarree, Misselijkheid, Braken, Verminderde algemene conditie |
Mogelijke oorzaken | Vetrijk voedsel, snelle eetgewoonte, Metabole ziekten, Appendicitis, ontstoken galblaas, Infectie, Peritonitis, Menstruatie |
Mogelijke therapieën | Geneesmiddelen, chirurgische procedure, Infuustherapie, Zuurstoftherapie |
De meeste mensen krijgen wel eens last van buikpijn. De intensiteit, locatie en symptomen kunnen variëren. Talrijke ziekten van het spijsverteringskanaal en stofwisselingsstoornissen manifesteren zich met het symptoom buikpijn.
Ernstige buikpijn wordt ook wel acute buikpijn genoemd. Door de aard van de pijn en de intensiteit ervan kan deze vaak correct worden gecategoriseerd als ziektebeeld. Andere symptomen die vaak voorkomen bij acute buikpijn zijn Koorts, diarree, vasthouden van ontlasting en braken. Omdat acute buikpijn niet altijd duidelijk kan worden gecategoriseerd op basis van de anamnese of het klinisch onderzoek, zijn laboratoriumparameters en beeldvormend onderzoek ook belangrijk bij de opheldering van buikpijn.
Acute buikpijn kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten. Vaak kunnen een hartaanval, een hernia of nierstenen ook pijn in de buikstreek veroorzaken.
Veel voorkomende oorzaken van buikpijn zijn
Galblaasontsteking door een galblaassteen
Darmobstructie
Maag- en darmzweren
Chronische darmziekten (bijv. ziekte van Crohn, colitis ulcerosa)
Acute ontsteking van de slijmvliezen (mucositis)
Meest voorkomende oorzaken van een acute buik | Percentage |
Acute appendicitis (ontsteking van de blindedarm ) | 20 % |
Biliary colic in het kader van galblaasontsteking | 10 % |
Darmobstructie (ileus) | 5 % |
Zeldzamere oorzaken van acute buikpijn zijn longontsteking, longembolie, hart- en vaatziekten (bijv. hartaanval of aorta-aneurysma), urogenitale ziekten (bijv. nierstenen), loodvergiftiging en neurologische ziekten (bijv. herpes zoster). Bij oudere patiënten wordt buikpijn vaak veroorzaakt door ileus, aandoeningen van de galblaas, vernauwingen veroorzaakt door tumoren (bijv. coloncarcinoom) of vaatziekten. Jonge patiënten hebben daarentegen vaker last van blindedarmontsteking of gynaecologische problemen (bijv. scheuren van een eierstokcyste).
Een acute buik wordt gekenmerkt door het plotseling optreden van hevige pijn in de buikstreek. Daarnaast vertoont de buik vaak een harde buikkramp. Een onduidelijke buik wordt eerst inwendig of met behulp van beeldvorming opgehelderd. Een acute buik met een harde buik vereist daarentegen meestal een operatie (bijv. appendicitis).
Ongeveer 10% van alle patiënten komt met buikpijn naar de spoedeisende hulp. Hiervan heeft 20% een acute buikpijn (spoed) en 30% tot 40% aspecifieke buikpijn (buikklachten).
Belangrijkste symptomen van buikpijn:
tenderness in de buik (diffuus of gelokaliseerd)
misselijkheid en braken
Winderigheid en veranderingen in de stoelgang (bijv. constipatie)
Problemen met de bloedsomloop (tot en met shock)
Verminderde algemene conditie
Koorts
Ontspannen houding en ademhaling
Overdracht van pijn naar geassocieerde dermatomes
Bij acute en ernstige buikpijn moet de behandelend arts altijd 6 belangrijke vragen stellen:
Wanneer: Na welke gebeurtenis trad de pijn op?
Hoe lang: Tijdsverloop van de pijn en urgentie van de situatie.
Waarom: In welke context trad de pijn op?
Hoe: Plotselinge pijn of langzaam toenemende neiging
Waar: Lokalisatie in de buik
Karakter van de pijn: bijv. brandend, krampend, drukkend, etc.
Bij een acute buik moeten standaard de volgende parameters worden bepaald:
Bloedbeeld (hemoglobine, leukocyten, hematocriet)
Serumparameters (CRP, elektrolyten, glucose, lipase, troponine, creatinekinase, leverparameters, procalcitonine)
Analyse bloedgassen
Urine status
Verdere nuttige beeldvorming om buikpijn op te helderen zijn abdominale echografie (sonografie), röntgenonderzoek of computertomografie (CT). In het pijnvrije interval wordt vaak een gastroscopie of colonoscopie uitgevoerd om de oorzaak op te helderen.
Abdominale echografie kan worden gebruikt om tal van ziekten te vermoeden of zelfs aan te tonen, zoals galblaasontsteking, galblaascarcinoom, appendicitis, pancreatitis, nierstenen of een darmobstructie (ileus). Ondanks de gevoeligheid van beeldvorming hebben onderzoeken aangetoond dat de ervaring van de arts vaak belangrijker is dan laboratorium- of beeldvormingsprocedures als het gaat om het snel ophelderen van de oorzaak van buikpijn.
Verhoogde afweerspanning bij palpatie wijst op irritatie van het buikvlies (peritonitis). Er wordt onderscheid gemaakt tussen diffuse en gelokaliseerde induratie. Diffuus betekent dat de hele buik relatief hard is. Dit is vaak een acute ontsteking van de blindedarm (appendicitis) of een acute ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis). Plaatselijke spanning is een indicatie van een ziekte in dit gebied, zoals een gescheurde maagzweer. Tederheid in bepaalde gebieden komt voor onder de rechter ribbenkast in het geval van cholecystitis en onder de linker ribbenkast in het geval van een maagzweer. Een blindedarmontsteking wordt gekenmerkt door (loslatende) pijn na en bij het drukken of aaien van de buik tegen de klok in.
De behandeling van buikpijn varieert afhankelijk van de oorzaak en soms hebben patiënten zelfs intensieve medische zorg nodig.
Basismonitoring in de kliniek voor buikpijn omvat
hartslag
bloeddruk
temperatuur
bloedsuiker
vochtbalans (focus op evenwicht)
Afhankelijk van de aandoening en de oorzaak van de buikpijn kan medicamenteuze behandeling bestaan uit
Pijnstillers (bijv. metamizol)
Zuurstoftherapie
Antiemetica (bijv. ondansetron)
Infuustherapie (indien nodig, voeding via de ader)
De prognose voor buikpijn varieert afhankelijk van de oorzaak.
Thuisremedies voor buikpijn zijn onder andere ontspanning (bijvoorbeeld massages of wandelingen), veel vocht (bijvoorbeeld anijs- of venkelthee), de toepassing van warmte (bijvoorbeeld kruiken) en een licht dieet (bijvoorbeeld verschillende soepen of vetarm voedsel). In het geval van aspecifieke buikpijn, bijvoorbeeld na een stevig diner, kunnen kamillethee en een licht dieet voldoende zijn om de pijn te behandelen.
Advertentie
Advertentie