Appendicitis (ontsteking van de appendix)

Appendicitis betekent dat de vermiforme appendix van de dikke darm ontstoken is. Het is ongeveer zo groot als een pink en bevindt zich in het opgaande deel van de dikke darm. Het speelt vrijwel geen rol in de spijsvertering, maar zou de darmbacteriën helpen beschermen.

Ongeveer 7% van de bevolking, meestal in de leeftijd van 10-30 jaar, krijgt een blindedarmontsteking. Dit maakt appendicitis de meest voorkomende ziekte van de buik die een operatie vereist.

Appendicitis kan verschillende oorzaken hebben:

- Vaak komen delen van de darminhoud vast te zitten in de blindedarm, wat leidt tot een verstopping en bijgevolg tot een ontsteking.

- Soms zijn het ook vruchtstenen, parasieten (bijvoorbeeld wormen) of zelfs tumoren die de appendix vermiformis blokkeren.

- Het kan ook gebeuren dat de hele dikke darm ontstoken is. Dan, natuurlijk, verspreidt het zich gemakkelijk naar de appendix.

- Als ziekteverwekkende bacteriën zich in het gebied van de blindedarm nestelen, kan het lichaam ook reageren met een ontstekingsreactie.

Naast verminderde eetlust, misselijkheid en braken, is er in het begin pijn rond de navelstreek, die na enkele uren verschuift naar rechtsonder en toeneemt bij opstaan en lopen.

Helaas zijn deze symptomen niet zo duidelijk bij jonge kinderen, zwangere vrouwen en oudere mensen. Ze komen meer diffuus voor en zijn zwakker bij oudere mensen, wat betekent dat blindedarmontsteking vaak laat wordt gediagnosticeerd.

Als het aantal leukocyten (aantal witte bloedcellen) bij een bloedonderzoek verhoogd is, is er een grote kans dat er een ontsteking in het organisme is.

Bovendien zijn er speciale punten in de buik die pijn doen bij aanraking in het geval van een blindedarmontsteking (McBurney punt en Lanz punt).

Om andere ziekten uit te sluiten, moeten vrouwen ook naar een gynaecoloog gaan, hun eierstokken laten onderzoeken en een zwangerschapstest doen.

Om een definitieve diagnose te kunnen stellen, kan ook een urineonderzoek en een echografie worden verricht. Als u niet zeker weet of de blindedarm ontstoken is, moet u toch worden geopereerd, want de gevolgen van een blindedarmontsteking die over het hoofd wordt gezien, kunnen fataal zijn. Perforatie kan optreden, wat betekent dat de blindedarm openbarst en pus en bacteriën zich verspreiden in de buikholte, wat leidt tot buikvliesontsteking (peritonitis).

Appendicitis kan worden behandeld met 2 verschillende soorten operaties.

Conventionele chirurgie:

De blindedarm vermiformis wordt uitgesneden via een vrij grote insnijding (5 cm lang) rechtsonder in de buik en de opening wordt daarna dicht gehecht.

Laparoscopische chirurgie:

Deze methode heeft de voorkeur omdat er slechts 3 incisies ter grootte van een knoopsgat hoeven te worden gemaakt. Een camera met een lichtbron wordt in een van de openingen gestoken. Het filmt de met gas gevulde buikholte, die vervolgens op een scherm wordt geprojecteerd. De benodigde chirurgische instrumenten worden door de andere 2 gaten ingebracht. Ook hier wordt de blindedarm doorgesneden en verwijderd via een van de openingen.

Als een blindedarmontsteking vroeg genoeg wordt herkend en geopereerd, is er geen groot gevaar.

Er bestaat echter levensgevaar bij een perforatie (scheuring van de blindedarm), waarbij pus in de buikholte terechtkomt en een ontsteking van het buikvlies volgt. In dat geval moet onmiddellijk worden geopereerd en moeten sterke antibiotica worden toegediend.

Soms gebeurt het dat de darmlussen na de operatie aan elkaar kleven door littekenvorming (verklevingen) en dan moet een nieuwe operatie worden uitgevoerd.