Hydroxocobalamine

Hydroxocobalamine of ook wel vitamine B12a is een synthetisch geproduceerde (in het laboratorium) werkzame stof van vitamine B12. Het is verwant aan cyanocobalamine, oftewel vitamine B12, maar heeft een hogere eiwitbinding en dus een betere depotwerking. Depots hebben het voordeel dat ze worden opgeslagen in het lichaam (depot) en herhaaldelijk kleine hoeveelheden van de werkzame stof afgeven aan de bloedbaan zonder verdere toediening (applicatie).

Hydroxocobalamine behoort tot de groep van cobalaminen, die hun naam danken aan het kobaltatoom in hun moleculaire structuur. Hydroxocobalamine heeft een dieprode kleur, is kristallijn (kristalvormend) en heeft wateraantrekkende (hygroscopische) eigenschappen. Net als de andere vitamines van de B-groep is hydroxocobalamine oplosbaar in water en bevat het kobalt als centraal atoom. Het wordt gebruikt om vitamine B12-tekort te behandelen en als tegengif bij waterstofcyanidevergiftiging.

Hydroxocobalamine is een prodrug, d.w.z. een werkzame stof die aanwezig is in een inactieve vorm en pas na transformatie in het lichaam wordt omgezet in de actieve vorm. Het wordt in het lichaam omgezet in methyl-cobalamine en 5-deoxyadenosylcobalamine. Beide zijn actieve vormen van vitamine B12 en kunnen in deze vorm worden opgeslagen in het lichaam.

Hydroxocobalamine wordt opgenomen (geabsorbeerd) in het maagdarmkanaal, met name in het onderste deel van het ileum (gedeelte van de dunne darm). Het wordt opgeslagen in de lever en uitgescheiden in de urine.

Vitamine B12 is een centrale bouwsteen in het metabolisme. Het is nodig voor bloedvorming (hematopoëse), celdeling, myelinevorming (een isolatielaag van de zenuwcellen in de hersenen) en nucleïnezuursynthese (synthese van de componenten van menselijk DNA).

Hydroxocobalamine wordt gebruikt bij een tekort aan vitamine B12, slechte prestaties, vermoeidheid en concentratieproblemen. Het wordt gebruikt als zalf om psoriasis te behandelen, als voedingssupplement en als tegengif voor waterstofcyanidevergiftiging. Hydroxocobalamine komt voor in vlees, vis, eieren en melk.

Bij waterstofcyanidevergiftiging wordt de waterstofcyanide gebonden aan de hydroxocobalamine en vervolgens uitgescheiden via de nieren. Waterstofcyanidevergiftiging komt vooral voor bij rookvergiftiging, vooral bij branden binnenshuis.

Hydroxocobalamine is verantwoordelijk voor de vorming van methionine in het lichaam. Methionine wordt gebruikt voor de productie (synthese) van de DNA en RNA bouwstenen adenine, guanine en thymidine. Als hydroxocobalamine ontbreekt, is er een tekort aan deze bouwstenen en dus een verstoorde celdelingsactiviteit in het beenmerg. Dit leidt tot het ontbreken van verschillende bloedcellen, waarvan het ontbreken van rode bloedcellen (erytrocyten) het meest opvallend is.

Neem hydroxocobalamine altijd precies in zoals beschreven in de bijsluiter of zoals geadviseerd door uw arts.

De aanbevolen dagelijkse behoefte voor volwassenen is 3 mcg per dag.

De gebruikelijke dosis voor de behandeling van blauwzuurvergiftiging is 5 g i.v. (d.w.z. toediening via de ader) bij volwassenen binnen 25-30 minuten.

Voor blauwzuurvergiftiging bij kinderen wordt 70 mg/kg lichaamsgewicht aanbevolen.

De volgende bijwerkingen kunnen optreden:

Er kunnen wisselwerkingen optreden als de volgende geneesmiddelen tegelijkertijd worden ingenomen:

• Geneesmiddelen voor de behandeling van diabetes (antidiabetica) van het biguanidetype bijv. metformine kunnen de absorptie van hydroxocobalamine beïnvloeden.
• p-Aminosalicylzuur kan de opname van hydroxocobalamine beïnvloeden.
• Alcoholmisbruik kan het niveau van hydroxocobalamine verlagen.

In het algemeen mag hydroxocobalamine niet gelijktijdig met andere geneesmiddelen worden ingenomen, omdat andere middelen de opname van hydroxocobalamine in het lichaam kunnen remmen.

Hydroxocobalamine mag niet worden ingenomen in de volgende gevallen:

• in geval van allergie voor hydroxocobalamine
• in het geval van Leber's optische atrofie

Hydroxocobalamine kan worden toegediend vanaf de leeftijd van 1 jaar.

Hydroxocobalamine kan zowel tijdens de zwangerschap als tijdens het geven van borstvoeding worden ingenomen . Er zijn geen mutagene of vruchtbaarheidsschadelijke effecten bekend. Hydroxocobalamine gaat over in de moedermelk.

Vitamine B12 werd voor het eerst beschreven in 1926. Dorothy Crowfoot Hodgkin verduidelijkte kort daarna de chemische structuur, waarvoor ze in 1964 de Nobelprijs voor Scheikunde ontving. De eerste totale synthese werd uitgevoerd door Albert Eschenmoser en Robert B. Woodward. Vitamine B12 is een zeer grote molecule en wordt nog steeds beschouwd als een van de grootste die ooit volledig gesynthetiseerd is.