Wat is acne precies?
Acne wordt beschouwd als de meest voorkomende huidaandoening ter wereld en treft ongeveer 54% van de vrouwen en 40% van de mannen boven de 25 jaar. Bij adolescenten komt acne vooral voor in de puberteit. Aangezien de huidziekte in veel verschillende vormen kan voorkomen, bestaat er geen precieze definitie van acne. Meestal ontwikkelen puistjes, pustels en comedonen zich in het gezicht van de getroffen persoon - vooral op de kin en het voorhoofd.
Acne vulgaris (gewone acne) is de meest voorkomende vorm van deze huidziekte. Het wordt uitgelokt door hormonale veranderingen tijdens de puberteit bij adolescenten, waarbij mannen meestal meer getroffen worden dan vrouwen.
Gewone acne wordt onderverdeeld in drie subtypes, afhankelijk van de ernst ervan:
- Acne comedonica: de mildste vorm van de ziekte, die alleen het gezicht treft. In dit geval kunnen de bestaande mee-eters gaan ontsteken als ze tot uiting komen.
- Acne papulopustulosa: Dit subtype wordt gekenmerkt door mee-eters en ontstoken puistjes in het gezicht en op de rug.
- Acne conglobata: de ernstigste vorm van deze huidaandoening. Hierbij kunnen zich uit de puistjes knobbeltjes vormen, die na genezing duidelijke littekens op de huid achterlaten.
Spironolactone:
Naast het gebruikelijke gebruik als kalium-donerend diureticum (d.w.z. verhoogt de urineproductie in de nieren) bij hartfalen of hypertensie, wordt spironolacton in de dermatologie vaak gebruikt bij de behandeling van acne vulgaris bij vrouwen vanwege de anti-androgene werking (d.w.z. het remt mannelijke geslachtshormonen). Recente studies over spironolacton hebben veelbelovende resultaten laten zien voor het gebruik ervan bij acne bij volwassen vrouwen. Er is echter een gebrek aan studies waarin het effect van het diureticum bij pediatrische patiënten wordt onderzocht. Nu heeft een team van de in de VS gevestigde Mayo Clinic, een organisatie zonder winstoogmerk, retrospectief studiegegevens geanalyseerd over de werkzaamheid en veiligheid van spironolacton voor de behandeling van acne bij vrouwelijke adolescenten.
Retrospectief overzicht:
Dit onderzoek werd uitgevoerd in de Mayo Kliniek in Minnesota van 2007 tot 2017. Aan de hand van elektronische dossiers werden patiënten jonger dan 21 jaar geïdentificeerd die in de Mayo Kliniek werden behandeld. De beïnvloedende criteria voor de studie waren: Vrouwelijke patiënten met een door een dermatoloog bevestigde diagnose van acne, ten minste 3 maanden behandeling met spironolacton, en een follow-up bezoek aan de eerstelijnspraktijk ten minste 3 maanden na het begin van deze therapie. De gezondheidsdossiers werden manueel nagekeken om de kenmerken van de patiënt, de klinische presentatie, de behandeling en de respons op deze therapie nauwkeurig te evalueren.
De respons van elke patiënt op de therapie werd geëvalueerd aan de hand van indrukken van de behandelende dermatoloog bij retrospectieve follow-up in de volgende groepen:
- Complete respons: ten minste 90% verbetering
- Gedeeltelijke respons: verbetering van minder dan, gelijk aan, of meer dan 50%.
- Geen reactie: geen verbetering
Daartoe werd de responstijd zowel door de behandelende arts als door de beoordeling van acne door de patiënten zelf bepaald. Er werd gebruik gemaakt van het Europese classificatiesysteem met vier ernstgraden: Acne comedonica, milde tot matige acne papulopustulosa, matige nodulaire acne papulopustulosa, en acne conglobata.
93,8% van de proefpersonen had niet eerder op andere acnetherapieën gereageerd. Verscheidene patiënten werden gelijktijdig behandeld met orale antibiotica, orale anticonceptiepillen, of een combinatie van deze behandelingen.
Resultaten beter dan volwassenen?
In een groep van 80 vrouwelijke adolescenten met een mediane leeftijd van 19 jaar (tussen 14 en 20 jaar), vertoonden 64 van de patiënten, ongeveer 80%, verbetering in acne bij behandeling met spironolacton (gemiddelde dosis van 100 mg per dag). 22,5% van hen vertoonde een volledige respons, 58,8% registreerde een volledige of gedeeltelijke respons van meer dan 50%. Precies 21,3% van de patiënten had een gedeeltelijke respons van minder dan 50%, terwijl 20% geen respons had. De eerste en de maximale respons werden waargenomen na respectievelijk gemiddeld 3 en 5 maanden, waarbij de patiënten gedurende gemiddeld 7 maanden een behandeling met spironolacton kregen met beperkte bijwerkingen.
Het percentage adolescenten dat volledig op de therapie met dezelfde dosis reageerde was veel hoger, namelijk 22,5% tot 66,1%, in vergelijking met eerder gepubliceerde studieresultaten bij volwassen vrouwen. Het percentage ongewenste voorvallen (10,4% tot 3,8%) was ook lager bij adolescenten dan bij volwassenen. Dit verschil kan mogelijk worden verklaard door de kortere duur van de behandeling, aangezien volwassenen gemiddeld 13 maanden spironolacton innamen - terwijl adolescenten dit slechts 7 maanden deden. Volgens de studie zijn verbeteringen van de symptomen vaak pas na enkele maanden zichtbaar, waardoor patiënten de therapie mogelijk te vroeg hebben stopgezet.
Conclusie:
Volgens de resultaten van de studie is spironolacton doeltreffend gebleken bij de behandeling van acne bij adolescente vrouwen en kan het bij deze patiënten een veilig alternatief zijn voor orale antibiotica. In ieder geval zijn verdere prospectieve studies nodig om het effect van dit middel beter te analyseren. Aangezien verschillende patiënten in deze studie naast spironolacton ook met andere geneesmiddelen werden behandeld, zou een behandeling met uitsluitend spironolacton mogelijk ook nauwkeuriger resultaten over de werkzaamheid opleveren.
Actieve ingrediënten:
