Carbamazepine CF 200 mg, tabletten

Carbamazepine behoort tot een groep van geneesmiddelen die anti-epileptica genoemd worden (geneesmiddelen om epilepsie te behandelen), maar gezien de manier van werken kan Carbamazepine CF 200 mg tevens gebruikt worden bij andere ziekten.

• Carbamazepine CF 200 mg vermindert en voorkomt aanvallen van epilepsie (toevallen). Epilepsie is een aandoening, die wordt gekenmerkt door het herhaaldelijk optreden van toevallen. Toevallen ontstaan wanneer de overdracht van informatie binnen de hersenen niet goed verloopt. Carbamazepine CF 200 mg helpt om deze overdracht van informatie goed te laten verlopen. De toeval is een tijdelijke gebeurtenis.
• Carbamazepine CF 200 mg kan worden gebruikt bij (perioden van) overdreven opgewektheid gepaard gaande met het hebben van veel energie (manie) en bij (perioden van) overdreven opgewektheid afgewisseld met perioden van neerslachtigheid (manisch-depressieve ziekten).
• Carbamazepine CF 200 mg kan pijnaanvallen bij aangezichtszenuwpijnen verhinderen.
• Carbamazepine CF 200 mg kan worden gebruikt ter behandeling van alcoholverslaving, als ondersteuning bij de bestrijding van de ontwenningsverschijnselen die hierbij optreden.
• Carbamazepine CF 200 mg kan worden gebruikt bij bepaalde aandoeningen waarbij men veel moet urineren, de urine in de nieren niet goed geconcentreerd wordt en men vaak dorst heeft (diabetes insipidus).

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

• als u allergisch bent voor de werkzame stof (carbamazepine) of soortgelijke stoffen (bijvoorbeeld bepaalde middelen tegen depressie) of voor één van de andere stoffen in dit middel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6;
• bij bepaalde hartziekten;
• als u ooit een ziekte aan het beenmerg of een bepaalde stofwisselingsziekte (acute intermitterende porfyrie) hebt gehad;
• wanneer u andere geneesmiddelen gebruikt die tot een bepaalde groep van antidepressiva behoren, genaamd monoamine-oxidase remmers (MAO-remmers) of tricyclische antidepressiva.

Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?

• als u vroeger last heeft gehad van hart-, lever- of nierziekten;
• wanneer u lijdt aan een bloedziekte of vroeger na het gebruik van andere geneesmiddelen bepaalde bijwerkingen op het bloed heeft ondervonden;
• indien u gemengde vormen van epilepsie met verschillende aanvalstypen heeft;
• indien u een verhoogde oogboldruk heeft;
• indien u een bepaalde psychische aandoening heeft, die gepaard gaat met verwarring en opwinding. Een klein aantal mensen, dat behandeld werd met anti-epileptica zoals Carbamazepine CF 200 mg, heeft ook gedachten gehad over zelfbeschadiging of zelfmoord. Als u op enig moment dergelijke gedachten heeft, neem dan direct contact op met uw arts;
• als u de pil gebruikt, omdat de betrouwbaarheid van de pil vermindert bij gelijktijdig gebruik met Carbamazepine CF 200 mg;
• bij het gebruik van carbamazepine is ernstige huiduitslag (Stevens-Johnson syndroom, toxische epidermale necrolyse) gemeld. Deze huiduitslag gaat vaak gepaard met zweren in de mond, de keel, de neus en de geslachtsdelen, en met bindvliesontsteking (rode en gezwollen ogen). Deze ernstige vormen van huiduitslag worden vaak voorafgegaan door griepachtige verschijnselen, zoals koorts, hoofdpijn, pijn in het lichaam. De huiduitslag kan verergeren tot wijdverbreide blaarvorming en loslaten van de huid. Het grootste risico op het optreden van ernstige huidreacties bestaat in de eerste maanden van de behandeling. Deze ernstige huidreacties kunnen zich vaker voordoen bij mensen uit sommige Aziatische landen. Het risico op deze huidreacties kan bij patiënten van Han-Chinese en Thaise afkomst worden voorspeld aan de hand van bloedonderzoek bij deze patiënten. Uw arts dient u te kunnen adviseren of bloedonderzoek noodzakelijk is voordat u carbamazepine gaat gebruiken. Als u huiduitslag of deze huidverschijnselen krijgt, stop dan met het gebruik van carbamazepine en neem onmiddellijk contact op met uw arts. Indien u het Stevens-Johnson syndroom of toxische epidermale necrolyse heeft gehad bij het gebruik van Carbamazepine CF 200 mg, mag u in geen geval opnieuw Carbamazepine CF 200 mg gaan gebruiken;
• wanneer u abrupt stopt met de behandeling van Carbamazepine CF 200 mg of wordt overgezet, omdat epileptische aanvallen kunnen ontstaan;
• indien u overgevoelig bent voor fenytoïne of oxcarbazepine gebruikt (geneesmiddelen om epilepsie te behandelen), omdat u dan ook overgevoelig kunt zijn voor Carbamazepine CF 200 mg.

Voor de eerste behandeling met Carbamazepine CF 200 mg en/of gedurende de behandeling met Carbamazepine CF 200 mg kan uw arts besluiten uw bloedbeeld, lever- of nierfunctie of de hoeveelheid carbamazepine in uw bloed te controleren.

Als reacties zoals koorts, een zere keel, uitslag, zweren in uw mond, gemakkelijk optredende blauwe plekken, kleine puntvormige huidbloedingen (petechiae) of bloeduitstorting in de huid of slijmvliezen gepaard gaande met bloedverlies (purpura haemorrhagica) bij u optreden, dient u uw arts onmiddellijk te waarschuwen.

Gedurende de behandeling met Carbamazepine CF 200 mg kan de man vermindert vruchtbaar zijn.

Plantaardige middelen die Sint Janskruid (hypericum perforatum) bevatten, mogen niet tegelijkertijd met Carbamazepine CF 200 mg gebruikt worden, omdat deze middelen de hoeveelheid carbamazepine in het bloed kunnen verlagen, waardoor de werking kan afnemen. Sint Janskruid wordt toegepast bij depressiviteit.

Pasgeborenen kunnen mogelijkerwijs als het gevolg van het gebruik van Carbamazepine CF 200 mg door de moeder verschijnselen vertonen zoals braken, diarree, verminderde voeding, verminderde ademhaling en aanvallen (neonatale abstinentie).

Raadpleeg uw arts indien één van de bovenstaande waarschuwingen voor u van toepassing is, of dat in het verleden is geweest.

Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?

Gebruikt u naast Carbamazepine CF 200 mg nog andere geneesmiddelen, of heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

Let op: de volgende opmerkingen kunnen ook van toepassing zijn op het gebruik van geneesmiddelen enige tijd geleden of in de nabije toekomst.

Als u verschillende geneesmiddelen gebruikt, kunnen deze middelen elkaar beïnvloeden. Dit kan schadelijke gevolgen hebben. De geneesmiddelen kunnen elkaars werking versterken of verzwakken en er kunnen eerder bijwerkingen optreden. Vertel uw arts daarom altijd welke geneesmiddelen u nog meer gebruikt, ook als dit maar af en toe het geval is. Dit geldt zowel voor geneesmiddelen die alleen op recept verkrijgbaar zijn als voor geneesmiddelen die u zonder recept kunt kopen. Uw arts en apotheker kunnen beoordelen of ze samen gebruikt mogen worden en/of eventuele maatregelen nodig zijn (bijvoorbeeld het aanpassen van de dosering).

Dit geldt in het bijzonder voor:

• middelen die de bloedstolling tegengaan (warfarine, fenprocoumon, dicoumarol);
• middelen om zwangerschap te voorkomen (orale anti-conceptiva);
• andere middelen tegen epilepsie (natriumvalproaat, fenytoïne, fenobarbital, clobazam, clonazepam, felbamaat, lamotrigine, zonisamide, tiagabine, topiramaat, oxcarbazepine, mesuximide, fensuximide, ethosuzimide, primidon, acetazolamide);
• middelen ter voorkoming/bestrijding van bepaalde infecties (doxycycline, macroliden-antibiotica, bijvoorbeeld erytromycine, claritromycine);
• middelen tegen neerslachtigheid (fluoxetine, fluvoxamine, lithium, desipramine, tricyclische antidepressiva, bijvoorbeeld imipramine, amitriptyline, nortriptyline, clomipramine);
• bijnierschorshormonen (corticosteroïden) (met o.a. een ontstekingsremmende werking) (bijvoorbeeld dexamethason, prednison);
• middelen voor de behandeling van HIV (bijvoorbeeld indinavir, ritonavir, saquinavir);
• geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk of bepaalde hartaandoeningen (calciumantagonisten (bijvoorbeeld felodipine, verapamil en diltiazem) en digoxine);
• middelen met vrouwelijk geslachtshormoon (oestrogeen en progestageen);
• middelen (antipsychotica) tegen psychose (ernstige geestesziekte) (clozapine, olanzapine, ziprasidon, risperidon, haloperidol, thioridazine);
• middelen met een slaapverwekkend, kalmerend en angst/onrust verminderend effect (alprazolam, midazolam);
• middel dat de natuurlijke afweer onderdrukt (cyclosporine);
• middelen tegen schimmels (itraconazol, ketaconazol, fluconazol);
• middel tegen astma (theofylline);
• middel tegen worminfecties (praziquantel);
• middel dat de schildklier stimuleert (levothyroxine);
• pijnstillende middelen (tramadol, dextropropoxyfeen);

• ontwenningsmiddel (methadon);
• middelen tegen infecties door bepaalde micro-organismen (rifampicine);
• middelen toegepast bij kanker (cisplatina of doxorubicine);
• middel tegen overmatig maagzuur (cimetidine);
• middel dat de werking van geslachtshormonen tegengaat (danazol);
• middel voor vitamine B-gebrek (nicotinamide) (bij volwassenen in hoge dosering);
• middelen tegen overgevoeligheidsreacties (anthistaminica, bijvoorbeeld loratadine, nefazodon, terfenadine);
• middel tegen tuberculose (isoniazide);
• middel tegen misselijkheid (metoclopramide);
• plasmiddelen (diuretica, bijvoorbeeld hydrochloorthiazide, furosemide);
• spierverslappende middelen (spierrelaxantia, bijvoorbeeld pancuronium);
• middel tegen bepaalde huidaandoeningen (isotretinoïne);
• paracetamol;
• Sint Janskruid (Hypericum perforatum).

Waarop moet u letten met eten en drinken?

Carbamazepine CF 200 mg moet tijdens of na de maaltijd met wat vloeistof (bv een glas water) worden ingenomen. Voorkom het gebruik van alcohol en grapefruitsap tijdens de behandeling met Carbamazepine CF 200 mg.

Zwangerschap en borstvoeding

Bent u zwanger, denkt u zwanger te zijn, wilt u zwanger worden of geeft u borstvoeding? Neem dan contact op met uw arts of apotheker voordat u dit geneesmiddel gebruikt.

Zwangerschap

Indien u tijdens de behandeling met Carbamazepine CF 200 mg zwanger wordt of wilt worden, moet u uw arts raadplegen over verdere therapie. Er bestaat namelijk een zeker risico voor het ongeboren kind indien een vrouw met Carbamazepine CF 200 mg behandeld wordt, waaronder het risico op neuraalbuiseffecten, zoals een open ruggetje (spina bifida) en andere aangeboren afwijkingen. Dit risico lijkt groter bij combinatie met andere geneesmiddelen voor de behandeling van epilepsie. Echter, het is ook belangrijk dat de epileptische aanvallen worden voorkomen. Uw arts zal u informeren over het nut en het risico van de behandeling met Carbamazepine CF 200 mg en beslissen of u Carbamazepine CF 200 mg al dan niet kunt blijven gebruiken.

Overwogen kan worden om de laatste weken van de zwangerschap vitamine K te gebruiken. Het gebruik van foliumzuur tijdens de zwangerschap wordt sterk aanbevolen om een mogelijk tekort te voorkomen.

Borstvoeding

De werkzame stof van Carbamazepine CF 200 mg (carbamazepine) gaat in de moedermelk over, maar in lagere concentraties dan die waarin het carbamazepine in het bloed van de moeder voorkomt. Moeders die Carbamazepine CF 200 mg gebruiken, mogen hun zuigelingen borstvoeding geven, op voorwaarde dat de arts het goed vindt en er op gelet wordt, dat er geen bijwerkingen bij de zuigeling optreden (bijvoorbeeld overdreven slaperigheid, moeite met drinken, braken). Als er wel bijwerkingen optreden moet u de borstvoeding staken en uw arts informeren.

Rijvaardigheid en het gebruik van machines

Carbamazepine CF 200 mg veroorzaakt slaperigheid en duizeligheid. Het is daarom noodzakelijk, vooral in het begin van de behandeling, extra voorzichtig te zijn bij het autorijden en het bedienen van machines.

Gebruikelijke dosering

Epilepsie:

De behandeling wordt individueel met een lage aanvangsdosis begonnen en de dosis wordt vervolgens langzaam tot een optimaal werkzame onderhoudsdosering verhoogd.

Volwassenen

Eén- tot tweemaal daags 200 mg; de dosering kan vervolgens geleidelijk worden verhoogd tot een optimaal effect (gewoonlijk 1200 mg per dag in verdeelde doses).

Kinderen

Kinderen tot 5 jaar: 20 tot 60 mg per dag, toenemend met 20 tot 60 mg om de andere dag. Kinderen van 5 tot 15 jaar: 100 mg per dag met wekelijkse intervallen toenemend met 100 mg. De onderhoudsdosis:

kinderen tot 1 jaar: 100 tot 200 mg verdeeld over de dag; kinderen van 1 tot 5 jaar: 200 tot 400 mg verdeeld over de dag; kinderen van 5 tot 10 jaar: 400 tot 600 mg verdeeld over de dag;

kinderen van 10 tot 15 jaar: 600 tot 1000 mg verdeeld over de dag.

Aangezichtszenuwpijn

Volwassenen

200 tot 400 mg per dag. De dosering wordt verhoogd tot de pijn helemaal verdwenen is, meestal bij 3 à 4 maal daags 200 mg. Vervolgens kan de dosis weer geleidelijk worden verlaagd tot een onderhoudsdosis die juist voldoende is om de pijnaanvallen te voorkomen.

Alcoholverslaving

Volwassenen

De gemiddelde dosering is 200 mg driemaal daags. In ernstige gevallen kan deze dosering gedurende de eerste paar dagen verhoogd worden tot 400 mg driemaal daags.

Diabetes insipidus

Volwassenen

Twee- tot driemaal daags 200 mg.

Kinderen (tot 15 jaar)

Bij kinderen moet de dagdosering overeenkomstig de leeftijd en lichaamsgewicht verminderd worden.

Manie en manisch-depressieve ziekten (bepaalde psychische stoornissen)

Volwassenen

200-1600 mg per dag, maar in het algemeen is 400 tot 600 mg, verdeeld over twee tot drie doses, voldoende.

Wijze van gebruik

De tabletten moeten tijdens of na de maaltijd met wat water worden ingenomen.

In geval u bemerkt dat Carbamazepine CF 200 mg te sterk of juist te weinig werkt, raadpleeg dan uw arts of apotheker.

Duur van de behandeling

Uw arts heeft u voorgeschreven hoe lang u met de behandeling door moet gaan. Het is belangrijk dat u zich hier aan houdt. Als u eerder met de behandeling wilt stoppen, overleg dan met uw arts.

Heeft u te veel van dit middel ingenomen?

Wanneer u teveel van Carbamazepine CF 200 mg heeft ingenomen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of apotheker. Probeer er achter te komen hoeveel tabletten werden ingenomen. Volg de aanwijzingen van de arts nauwkeurig op.

Indien u last krijgt van een van de volgende verschijnselen kan de dosis te hoog zijn: moeilijkheden met de ademhaling, een snelle onregelmatige hartslag, verlies van bewustzijn, flauwvallen, beven en/of braken. Neem in dat geval geen geneesmiddel meer, maar waarschuw onmiddellijk uw arts.

Bent u vergeten dit middel in te nemen?

Wordt per ongeluk een tablet vergeten, neem deze tablet dan alsnog zo gauw mogelijk in. Neem de volgende tablet op hetzelfde tijdstip in als u gewend bent. Als het echter al bijna tijd wordt voor de volgende tablet, moet u de vergeten tablet niet meer innemen. U neemt dan de volgende tablet op het gebruikelijke tijdstip.

Neem nooit een dubbele dosis van Carbamazepine CF 200 mg om zo de vergeten dosis in te halen. Als u hierover vragen heeft, raadpleeg dan uw arts.

Als u stopt met het innemen van dit middel

Het gebruik van Carbamazepine CF 200 mg mag men nooit plotseling staken. Overleg eerst met uw arts. Hij of zij zal u vertellen óf en wanneer u kunt stoppen met het gebruik van dit geneesmiddel.

Als u plotseling stopt met het gebruik van Carbamazepine CF 200 mg, kunnen de klachten terugkeren.

Gebruik dit geneesmiddel altijd precies zoals uw arts of apotheker u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Sommige bijwerkingen kunnen ernstig zijn. Deze bijwerkingen komen (zeer) zelden of soms voor, dat wil zeggen bij (minder dan) 1 tot 100 op de 10.000 patiënten. Indien u één van onderstaande bijwerkingen ervaart, informeer dan onmiddellijk uw arts.

• ontsteking van de hersenvliezen en/of ruggenmergvliezen als gevolg van een virus (aseptische meningitis);
• zeer ernstige bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met plotselinge hoge koorts, heftige keelpijn en zweertjes in de mond (agranulocytose);
• ziekte met hevige, aanvalsgewijze buikpijnen, verlammingen, stoornissen in het zien, stuipen en coma (porphyria variegata);
• aandoening, die in zeldzame gevallen kan leiden tot watervergiftiging, verbonden met slaapzucht (lethargie), braken, hoofdpijn, verwardheid of stoornissen aan het zenuwstelsel;
• ernstige aandoening, die zich kan uiten in spierstijfheid, sterke bewegingsdrang, hoge koorts, transpiratie, speekselvloed, verminderd bewustzijn (neuromaligne syndroom);
• ontsteking van de huid en/of ingewanden (systemische lupus erythematodes);
• een zich traag ontwikkelend, vele organen betreffend, overgevoeligheidssyndroom met in verschillende combinaties optredende, verschijnselen waaronder koorts, huiduitslag (exantheem), ontsteking van een bloedvat (vasculitis), afwijkingen van de lymfeklieren (pseudolymfoom), gewrichtspijn (artralgie), bloedafwijkingen (leukopenie, eosinofilie) en vergroting van lever en milt (hepatosplenomegalie);
• bepaalde stoornis in de geleiding van het hart, leidend tot ritmestoornissen (atrioventriculair blok) met plotselinge intredende bewusteloosheid die enkele seconden tot meerdere uren kan duren, soms voorafgegaan door duizeligheid, transpiratie en misselijkheid (syncope);

• activering van psychose;
• hartfalen (onvoldoende pompkracht van het hart) gepaard gaande met vochtstuwing (congestieve hartinsufficiëntie);
• verergering van kransslagader aandoening (coronaire hartziekte);
• afsluiting van een ader door een bloedstolsel met ontsteking van de vaatwand en de omgeving (tromboflebitis);
• verstopping door een losgeraakt stuk bloedstolsel dat zich in het bloedvat vastzet en dit afsluit (trombo-embolie);
• onvoldoende nierwerking (nierinsufficiëntie);
• leverfalen;
• ernstige, mogelijk levensbedreigende overgevoeligheidsreactie met (hoge) koorts, rode vlekken op de huid, gewrichtspijnen en/of oogontsteking (Stevens-Johnson syndroom);
• ernstige, acute en mogelijk levensbedreigende (overgevoeligheids)reactie gepaard gaande met koorts en blaren op de huid/vervelling van de huid (Lyellsyndroom);
• ziekte die berust op een stoornis in de aanmaak van de rode bloedkleurstof (acute intermitterende porfyrie);
• ernstige overgevoeligheidsreactie als gevolg van het gebruik van bepaalde stoffen met sterke daling van de bloeddruk, bleekheid, onrust, zwakke snelle pols, klamme huid en verminderd bewustzijn tot gevolg (anafylactische reactie);
• ontsteking van de hersenvliezen en of ruggenmergvliezen als gevolg van een virus (aseptische meningitis) samen met plotselinge samentrekking van de spieren (myoclonus) en lokale bloedafwijking (perifere eosinofilie);
• plotselinge vochtophoping in de huid en slijmvliezen (bijvoorbeeld keel of tong), ademhalingsmoeilijkheden en/of jeuk en huiduitslag, vaak als allergische reactie (angio-oedeem);
• ontsteking van de alvleesklier gepaard gaande met heftige pijn in de bovenbuik uitstralend naar de rug en misselijkheid en braken (pancreatitis).

Sommige bijwerkingen komen zeer vaak voor. Deze bijwerkingen komen voor bij meer dan 10 op de 100 patiënten.

• een aanhoudende of wisselende bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met verhoogde gevoeligheid voor infecties (leukopenie);
• duizeligheid;
• coördinatieproblemen (ataxie) bijvoorbeeld dronkemansgang;
• slaperigheid;
• misselijkheid en braken;
• huiduitslag met hevige jeuk en vorming van bultjes (galbulten of urticaria), welke ernstig kunnen zijn;
• allergische huidontsteking (dermatitis);
• vermoeidheid.

Sommige bijwerkingen komen vaak voor. Deze bijwerkingen komen voor bij 1 tot 10 op de 100 patiënten.

• bloedafwijking (toename van het aantal witte bloed lichaampjes) (eosinofilie);
• bloedafwijking (tekort aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie);
• hoofdpijn;
• dubbelzien (diplopie);
• moeite met scherp zien (accommodatiestoornissen);
• droge mond;
• vochtophoping (oedeem);
• gewichtstoename.

Andere bijwerkingen komen soms voor. Deze bijwerkingen komen voor bij 1 tot 10 op de 1.000 patiënten.

• abnormale onwillekeurige bewegingen (bijvoorbeeld trillen of beven (tremor, asterixis), tics en stoornis in de spierspanning (dystonie));
• onwillekeurige oogbolbewegingen (nystagmus);
• diarree;
• verstopping (obstipatie);
• huidontsteking met afschilfering (dermatitis exfoliativa);
• vorm van huidverkleuring, waarbij de huid rood wordt (erythrodermia).

Sommige bijwerkingen komen zelden voor. Deze bijwerkingen komen voor bij 1 tot 10 op de 10.000 patiënten.

• bloedafwijking (tijdelijke toename van het aantal witte bloedlichaampjes) (leukocytose);
• aandoening van de lymfeklieren (lymfadenopathie);
• gebrek aan foliumzuur;
• verlies van eetlust (anorexia);
• depressie;
• waarnemingen van dingen die er niet zijn (hallucinaties);
• rusteloosheid;
• agressief gedrag;
• opwinding, onrust (agitatie);
• verwardheid;
• lokale zenuwontsteking gepaard gaande met pijn, gevoelsstoornissen en soms een verminderde werking van de zenuw (perifere neuropathie);
• bewegingsstoornis van mond, lippen en tong (orofaciale dyskinesie);
• spraakstoornissen;
• ongecontroleerde bewegingen van onder meer armen en benen (choreoathetose);
• waarnemen van kriebelingen, jeuk of tintelingen zonder dat daar aanleiding voor is (paresthesie);
• symptomen die het gevolg zijn van spierzwakte of zenuwstoornis (symptomen van parese);
• oogbewegingsstoornissen;
• stoornissen in de prikkelgeleiding in het hart;
• verhoogde of verlaagde bloeddruk (hypertensie of hypotensie);
• buikpijn;
• geelzucht;
• verschillende vormen van leverontsteking (hepatitis);
• jeuk (pruritus);
• spierzwakte.

Andere bijwerkingen komen zeer zelden voor. Deze bijwerkingen komen voor bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten.

• verschillende vormen van bloedarmoede (aplastische anemie, pure red cell aplasia, megaloblastenanemie, hemolytische anemie);
• bloedafwijking (vermeerdering van het aantal rode bloedcellen) (reticulocytose);
• aandoening gelijkend op vergrote lymfeklier (pseudolymfoom);
• toename van een hormoon (prolactine), dat kan leiden tot abnormale ontwikkeling van mannelijke borsten (gynaecomastie) en melkafscheiding (galactorroe);
• overmatige beharing bij vrouwen op plaatsen waarvan beharing kenmerkend is voor mannen (hirsutisme);
• lenstroebelingen;
• oogontsteking (conjunctivitis);

• gehoorstoornissen, zoals oorsuizen (tinnitus), verhoogde of verminderde gevoeligheid voor geluiden (hyperacusis/hypoacusis), verandering van waarneming van toonhoogte;
• plotselinge bewusteloosheid (collaps);
• vertraagde hartslag (bradycardie);
• stoornissen in het hartritme (aritmieën);
• overgevoeligheidsreacties van de longen, welke worden gekenmerkt door onder andere koorts en/of kortademigheid (dyspnoe) en/of longontsteking;
• maagklachten;
• ontsteking van de tong (glossitis);
• ontsteking van het slijmvlies in de mond (stomatitis);
• smaakstoornissen;
• pijnlijke blauwrode knobbels in de huid (erythema nodosum);
• overgevoeligheid voor licht of zonlicht (fotosensibiliteitsreactie);
• huiduitslag met rode (vochtige) onregelmatige vlekken (erythema multiforme);
• veranderingen van de huidkleuring;
• bloeduitstortingen (purpura);
• (jeugd)puistjes (acne);
• overmatig zweten;
• haaruitval;
• stoornissen van de botstofwisseling, leidend tot beenverweking (osteomalacie/osteoporose), met als hoofdklachten pijn, vermoeidheid en spierzwakte;
• gewrichtspijn (artralgie);
• spierpijn;
• spierspasme;
• ontsteking van de nieren gepaard gaande met bloed in de urine, koorts en pijn in de flanken (interstitiële nefritis);
• nierfunctiestoornissen, bijvoorbeeld bloed in de urine en minder plassen;
• frequente urinelozing;
• achterblijven van urine in de blaas ten gevolge van een gestoorde blaaslediging (urineretentie);
• seksuele stoornissen/impotentie.

Andere bijwerkingen

Er zijn meldingen van botafwijkingen waaronder dunner worden van het bot (osteopenie, osteoporose) en botbreuken. Indien u langdurig met een middel tegen epilepsie (anti-epilepticum) wordt behandeld, u eerder osteoporse heeft gehad of indien u steroïden gebruikt dient u met uw arts te overleggen.

Het melden van bijwerkingen

Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb (website: www.lareb.nl). Door bijwerkingen te melden, kunt u ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.

Buiten het zicht en bereik van kinderen houden.

Bewaren beneden 25°C. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking.

Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op de verpakking achter “niet te gebruiken na” of “exp”. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum.

Spoel geneesmiddelen niet door de gootsteen of WC en gooi ze niet in de vuilnisbak. Vraag uw apotheker wat u met geneesmiddelen moet doen die u niet meer gebruikt. Ze worden dan op een verantwoorde manier vernietigd en komen niet in het milieu terecht.

Welke stoffen zitten er in dit middel?

De werkzame stof in dit middel is carbamazepine.

Eén tablet Carbamazepine CF 200 mg bevat 200 mg carbamazepine.

De andere stoffen in dit middel zijn: maïszetmeel, methylcellulose, gepregelatiniseerd zetmeel, talk, magnesiumstearaat.

Hoe ziet Carbamazepine CF 200 mg eruit en hoeveel zit er in een verpakking?

Carbamazepine CF 200 mg tabletten zijn wit, rond en dubbelbol met aan één zijde een breukstreep en aan de andere zijde de opdruk “C200”.

Carbamazepine CF 200 mg is beschikbaar in plastic tablettencontainers met plastic dop en in PVC/aluminium blisters.

• Verpakkingen van Carbamazepine CF 200 mg in tablettencontainers bevatten 30, 50, 100, 200, 300, 500 en 1000 tabletten van 200 mg.
• Verpakkingen van Carbamazepine CF 200 mg in doordrukstrips bevatten 10, 20, 30, 50, 60, 90 of 100 tabletten van 200 mg per doosje.

Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant

Vergunninghouder Centrafarm B.V. Nieuwe Donk 3 4879 AC Etten-Leur Nederland

Fabrikant

Centrafarm Services B.V.

Nieuwe Donk 9

4879 AC Etten-Leur

Nederland

In het register ingeschreven onder:

Carbamazepine CF 200 mg, tabletten: RVG 55157.

Deze bijsluiter is voor het laatst goedgekeurd in juli 2013.