Obesitas gedefinieerd:
Zwaarlijvigheid of obesitas, is een erkende chronische ziekte. Volgens de definitie van de Duitse Obesitas Vereniging is zwaarlijvigheid een opeenhoping van vetweefsel in het menselijk lichaam die het normale niveau overschrijdt en behoort tot de groep van hormonale, voedings- en stofwisselingsziekten. Obesitas kan leiden tot insulineresistentie, hoge bloeddruk of dyslipidemie, en wordt in verband gebracht met secundaire ziekten zoals diabetes type 2, hart- en vaatziekten en niet-alcoholische vette leverziekte. Als referentiewaarde wordt onder meer de zogeheten body mass index (afgekort BMI) gebruikt - opgemerkt zij echter dat de BMI alleen al problemen kan opleveren bij de bepaling daarvan, omdat geen rekening wordt gehouden met factoren als spiermassa, waterretentie, leeftijd of geslacht. Deze waarde wordt berekend uit het gewicht in kg gedeeld door de lengte in het kwadraat. Andere oorzaken zijn genetische aanleg, ongezonde eetgewoonten, gebrek aan lichaamsbeweging of diverse ziekten. Talrijke individuele factoren, zoals hormonen, beïnvloeden het gewicht van de mens en kunnen leiden tot symptomen zoals een ongewoon hoge vetophoping in het lichaam, verminderde prestaties of kortademigheid. Onder bepaalde omstandigheden kan langdurige zwaarlijvigheid het risico op secundaire ziekten verhogen en leiden tot een kortere levensverwachting.
Gebruik van medicijnen voor behandeling:
Het veranderen van langdurige eetgewoonten is voor veel mensen niet gemakkelijk, en medicamenteuze behandelingen hebben in het verleden meermaals een hoog risico laten zien - amfetamines, fenfluramine en lorcaserine zijn om diereden uit de handel genomen. In eerdere studies waren zogeheten GLP-1-agonisten en SGLT-2-remmers in staat het lichaamsgewicht bij type 2-diabetici te verminderen. Intussen testen fabrikanten dit effect ook bij niet-diabetici. In dit verband heeft het antidiabeticum liraglutide, dat door Novo Nordisk wordt vervaardigd, reeds goedkeuring gekregen.
Een studie gepubliceerd in 2021 onderzocht nu een GLP-1 agonist semaglutide geproduceerd door dezelfde fabrikant. Terwijl liraglutide eenmaal daags moet worden ingenomen, is een eenmaal per week toegediende subcutane injectie (d.w.z. onder de huid) voldoende voor semaglutide.
Onderzoeksmethode van de fabrikant:
Aan dit dubbelblind, gerandomiseerd onderzoek, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine, namen 1961 volwassenen deel met een BMI van 30 kg/m2 of meer die geen diabetes hadden. Deelnemers aan de studie uit 129 plaatsen in 16 landen (waaronder Duitsland) registreerden een gemiddelde BMI van 37,9 kg/m2, een gemiddeld lichaamsgewicht van 105,3 kg en een gemiddelde tailleomtrek van 114,7 cm. 43,7% van de proefpersonen had pre-diabetes en 75% had ten minste één bijkomende ziekte. Alle deelnemers werden in een 2 : 1 verhouding toegewezen aan een 68 weken durende behandeling met ofwel eenmaal per week semaglutide in een dosis van 2,4 mg, ofwel een placebo plus een dieetinterventie (d.w.z. dieetwijzigingen). Deze interventie bestond uit 17 maandelijkse individuele begeleidingssessies. Bovendien moesten de proefpersonen een calorisch tekort van 500 calorieën per dag bereiken en ten minste 2,5 uur per week aan lichaamsbeweging doen. De deelnemers moesten elke dag hun voeding en lichaamsbeweging in een dagboek bijhouden. De werkzame bestanddelen werden toegediend met behulp van een pen (d.w.z. een stick).
De primaire eindpunten waren de procentuele verandering in lichaamsgewicht en een gewichtsvermindering van ten minste 5%
Definitieve resultaten:
Terwijl liraglutide, dat al eerder is getest, het lichaamsgewicht met gemiddeld 8,4 kg (vs. 2,8 kg voor de placebogroep) kon verminderen na 56 weken behandeling in een in 2015 gepubliceerde studie met een vergelijkbare groep patiënten, verminderde semaglutide het gewicht van de proefpersonen met gemiddeld 15,3 kg (vs. 2,6 kg voor de placebogroep).
De semaglutidegroep bereikte een gewichtsverlies van meer dan 5% bij 86,4% van de deelnemers, vergeleken met slechts 31,5% van de placebogroep. Volgens de resultaten van de studie bereikte meer dan 70% een gewichtsafname van meer dan 10%. Van hen, een vermindering van 10% of meer: 69,1% in de studiegroep, 12,0% in de placebogroep. Ten minste 15% gewichtsvermindering: 50,5% in de studiegroep, 4,9% in de placebogroep. De tailleomtrek verminderde met 13,54 cm (placebogroep: 4,13 cm).
Volgens de studie had deze gewichtsvermindering een positief effect op de cardiovasculaire risicofactoren, want van de patiënten met prediabetes bereikte 84,1% normale bloedglucosewaarden - 47,8% in de placebogroep. Ongeveer 7,0% van de deelnemers aan semaglutide beëindigde de studie voor het einde van de 68 weken.
Conclusie:
De fabrikant, Novo Nordisk, heeft al in december 2020 bij de Amerikaanse FDA (d.w.z. Food and Drug Administration of Food and Drug Administration) en het EMA (d.w.z. het Europees Geneesmiddelenbureau) een aanvraag ingediend voor een uitbreiding van de goedkeuring voor niet-diabetici, en is nu in afwachting van het mogelijk positieve antwoord. Goedkeuring zou mogelijk veel niet-diabetici helpen met gewichtsverlies.
Actieve ingrediënten:
