Onderkoeling - Onderkoeling
Definitie
Onderkoeling treedt op wanneer de kerntemperatuur van het lichaam daalt tot onder 35°C en het lichaam meer warmte verliest dan het op lange termijn kan produceren. Dit kan gebeuren wanneer we in de winter lange tijd buiten zijn. Een koud huis, regen of transpiratie kunnen ook de oorzaak zijn van onderkoeling. Vooral kinderen hebben er last van door hun grotere verhouding tussen lichaamsoppervlak en lichaamsmassa, oudere mensen en mensen die uitgeput zijn. Mensen die onder invloed zijn (alcohol, drugs, enz.) hebben echter ook een hoger risico op onderkoeling.
Indeling van onderkoeling
Onderkoeling kan worden onderverdeeld in drie verschillende klassen:
Mild | 35-32°C |
Matig | 32-28°C |
Ernstig | <28°C |
Afhankelijk van de graad en de ernst van onderkoeling kunnen verschillende symptomen optreden, zoals rillen, beven of een verhoging van de bloeddruk. Matige tot ernstige onderkoeling kan leiden tot een vertraagde hartslag en verminderde ademhaling tot ademhalingsfalen en dus ademhalingsstilstand.
Reddingsteams ter plaatse delen hun patiënten meestal in volgens het Zwitserse classificatiesysteem, dat is onderverdeeld in de volgende vijf stadia:
Stadium | Kenmerken | Temperatuur |
Stadium I | Bevriezing, responsief, helder bewustzijn | 35-32°C |
Stadium II | Moeilijk te reageren, vertroebeling van het bewustzijn | 32-28°C |
Stadium III | Reageert niet, bewusteloos | 28-24°C |
Stadium IV | Schijndood, geen of minimale tekenen van leven | <24°C |
Stadium V | Dood | <15°C |
Warmteregulatie van het lichaam en symptomen van onderkoeling
Het lichaam regelt de warmteprocessen via temperatuursensoren. Deze sensoren meten de werkelijke waarde, die vervolgens wordt vergeleken met een streefwaarde. Als de werkelijke waarde lager is dan de streefwaarde, probeert het lichaam de werkelijke waarde te verhogen door activiteit, bijvoorbeeld rillen. Als de werkelijke waarde hoger is dan de streefwaarde, probeert het lichaam zichzelf af te koelen, bijvoorbeeld door te zweten. Warmte wordt via het bloed naar alle delen van het lichaam getransporteerd. Als ons lichaam de afwijkingen van de streefwaarde niet meer kan compenseren, treedt onderkoeling of koorts op.
In het geval van onderkoeling probeert ons lichaam de belangrijkste organen zo lang mogelijk te beschermen. Dit verhoogt de bloedstroom in de romp van het lichaam en vermindert de bloedstroom naar de ledematen. Dit fenomeen wordt ook wel centralisatie van de bloedsomloop genoemd en verklaart waarom we het meestal eerst koud krijgen in onze vingers en tenen.