Wat is homeopathie eigenlijk?
Om het concept van homeopathie te verduidelijken, moet men het principe van dit type behandeling begrijpen, de zogenaamde potentiëring. Hierbij worden de actieve bestanddelen op een bepaalde manier uitgerekt en daardoor verdund met een oplosmiddel (water, alcohol of lactose). Deze actieve bestanddelen, ook wel moedertinctuur genoemd, vormen de basis voor een homeopathisch geneesmiddel, dat na elke verdunningsstap wordt "geschud". Daarbij wordt deze vloeistof op een elastische basis in de richting van het middelpunt van de aarde geslagen met een wisselende frequentie, afhankelijk van de potentiedichtheid. Uitgangsmateriaal is meestal vers plantaardig (d.w.z. planten), metazoïsch (d.w.z. dieren) of mineraal.
Homeopathische potenties:
Afhankelijk van de mengverhouding ontstaan er bepaalde variaties in de potenties:
- D potentie: in de verhouding 1:10 (d.w.z. 1 deel moedertinctuur en 9 delen oplosmiddel),
- C-potentie: in de verhouding 1:100 (d.w.z. 1 deel moedertinctuur en 99 delen oplosmiddel),
- of LM of Q potenties: in de verhouding 1:50.000 (1 deel moedertinctuur en 49.999 delen oplosmiddel).
De lettercode wordt altijd gevolgd door een getal dat het aantal verdunningen aangeeft. Voorbeeld: voor de potentie D12 moet de moedertinctuur 12 maal worden verdund in een verhouding van 1:10.
Controversieel effect:
Wiskundig gezien zijn er in de sterk verdunde remedies nauwelijks nog moleculen van de moedertinctuur over, zodat de werking wellicht niet op dit zeer moleculair werkzame bestanddeel berust. Aldus wordt verondersteld dat de informatie van de oorspronkelijke werkzame stof door het potentiëringsproces op een niet-moleculair niveau wordt overgedragen op de gehele verdunningsvloeistof. Dit is nog niet wetenschappelijk bewezen. Homeopathie wordt in de gehele DACH-regio erkend als een alternatieve geneeswijze.
Slapeloosheid:
Volgens de studie van 2019, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Complementary Therapies in Medicine, is slapeloosheid, als een van de acht grote groepen slaapstoornissen, de meest voorkomende slaapgerelateerde klacht die geassocieerd wordt met disfunctioneren overdag, verminderde kwaliteit van leven, verhoogde morbiditeit (d.w.z.d.w.z. de incidentie van ziekten in verhouding tot een specifieke bevolkingsgroep), en aanzienlijke maatschappelijke kosten.
Slapeloosheid omvat moeilijkheden om in slaap te vallen en/of in slaap te blijven, 's morgens vroeg wakker worden, en chronisch niet-rustgevend slapen. Symptomen kunnen ook zijn: vermoeidheid, concentratiestoornissen en een slechter humeur.
In de bovengenoemde studie werd onderzocht of geïndividualiseerde homeopathie (IH) een significanter effect kon hebben dan placebo bij de behandeling van slaaponthouding.
Homeopathie beter dan placebo?
In deze dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie met parallelle groepen kregen 60 patiënten ofwel een geïndividualiseerd homeopathisch geneesmiddel ofwel een placebo. Vrouwelijke en mannelijke deelnemers varieerden in leeftijd van 23 tot 53 jaar. Een door de patiënt bijgehouden slaapdagboek met zes items (tijd om te slapen, minuten 's nachts wakker, minuten 's morgens wakker, uren doorgebracht in bed, totale slaaptijd in uren, en slaapefficiëntie) en een klinisch erkende insomnia-ernstigheidsindex (d.w.z. ernstindex voor insomnie, of ISI) werden gebruikt voor respectievelijk primaire en secundaire resultaten. Deze resultaten werden gemeten bij de aanvang en na drie maanden.
In de studiegroep zijn alle uitkomsten, met uitzondering van de evaluatiecategorie in het slaapdagboek "minuten wakker in de ochtend", d.w.z. te vroeg wakker worden, significant verbeterd. De studie van de placebogroep vond een verbetering van de "slaapefficiëntie" en de ISI-score. Volgens de studie was er een statistisch significant verschil in slaapefficiëntie, totale slaaptijd, tijd in bed, en ISI-score bij vergelijking van de twee groepen.
Volgens de auteurs van de studie blijkt geïndividualiseerde homeopathie een aanzienlijk beter effect te hebben dan placebo. Er moeten echter verdere onafhankelijke replicaties en rigoureuze proeven worden uitgevoerd om de bevindingen te versterken.
Conclusie:
Aangezien de medische effecten van homeopathie door de schaarste aan onderzoek nog steeds omstreden zijn, zijn verdere dubbelblinde, gerandomiseerde en placebogecontroleerde studies van bijzonder belang om de resterende twijfels over de (niet-)effecten, waarvan sommige al duidelijk zijn, op te helderen.
