Effect
Farmacodynamica
Progesteron bindt en activeert zijn nucleaire receptor, PR, die een belangrijke rol speelt bij de signaleringsstimuli die het endometrium tijdens de voorbereiding op de zwangerschap in stand houden. De progesteronreceptor is lid van de ligandafhankelijke transcriptiefactorfamilie van de nucleaire/steroïdale hormoonreceptoren, die voornamelijk tot expressie komt in vrouwelijk voortplantingsweefsel, alsmede in het centrale zenuwstelsel. Als gevolg van zijn binding aan het ermee geassocieerde steroïdhormoon progesteron moduleert de progesteronreceptor de expressie van genen die de ontwikkeling, differentiatie en proliferatie van doelweefsels regelen. Bij de mens komt PR sterk tot expressie in stromale cellen (bindweefselcellen) tijdens de secretorische fase en tijdens de zwangerschap.
Progesteron kan zwangerschap voorkomen door de consistentie van het baarmoederhalsslijm zodanig te veranderen dat het sperma niet kan binnendringen en door het follikelstimulerend hormoon (FSH), dat normaal de ovulatie veroorzaakt, te remmen. Bij correct gebruik is het eerstejaarsfalen van orale anticonceptiva met alleen progestageen ongeveer 0,5%. Het typische mislukkingspercentage wordt echter geschat op ongeveer 5% als gevolg van te late of gemiste pillen.
Farmacokinetica
Progesteron is voor 96%-99% gebonden aan serumeiwitten, voornamelijk serumalbumine (50%-54%) en transcortine (43%-48%). Progesteron wordt hoofdzakelijk door de lever gemetaboliseerd. Na orale toediening zijn de belangrijkste gevonden plasmametabolieten 20 a-hydroxy-Δ4 a-prenolon en 5 a-dihydroprogesteron. Progesteronmetabolieten worden voornamelijk door de nieren uitgescheiden.
Interacties
Aangezien progesteron een natuurlijk hormoon is, zijn er geen wisselwerkingen te verwachten.