Indapamide

Indapamide is een geneesmiddel uit de groep thiaziden dat wordt gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk (hypertensie) en voor het "wegspoelen" van oedeem bij gedecompenseerd hartfalen.

Indicaties en gebruik

Indapamide wordt meestal gebruikt als monotherapie of in combinatie met andere bloeddrukverlagende middelen voor de behandeling van hoge bloeddruk. Het kan ook worden gebruikt voor de behandeling van vocht- en zoutretentie in verband met hartfalen. In tegenstelling tot andere diuretica veroorzaakt indapamide slechts een geringe vermindering van de hoeveelheid urine, waardoor het zeer geschikt is voor combinatietherapieën met andere bloeddrukverlagende middelen.

Indapamide wordt gewoonlijk oraal toegediend in de vorm van een filmomhulde tablet of als tablet met verlengde afgifte. De doseringen van indapamide zijn gewoonlijk 0,625 mg, 1,25 mg of 1,5 mg.

Indapamide is alleen op recept verkrijgbaar.

Geschiedenis

Indapamide werd eind jaren zestig voor het eerst gesynthetiseerd en gepatenteerd door de Laboratoria Servier. Het werd voor het eerst goedgekeurd in 1977. Indapamide staat op de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.

Farmacologie en werkingsmechanisme

Indapamide werkt in op het nefron (de kleinste functionele eenheid van de nier), met name in het proximale segment van de distale tubulus. Daar remt het de ^Na+/Clcotransporter, waardoor de natriumreabsorptie afneemt. Daardoor worden natrium en water vastgehouden in het lumen van het nefron en uitgescheiden in de urine. De volgende effecten zijn verminderd plasmavolume, verminderde veneuze terugvoer, verminderde hartoutput en uiteindelijk lage bloeddruk.

Waarschijnlijk hebben thiazide-achtige diuretica zoals indapamide bijkomende bloeddrukverlagende mechanismen die geen verband houden met diurese. Het precieze mechanisme achter dit extra werkingsmechanisme is niet duidelijk. Sommige studies suggereren dat indapamide de reactie op vasopressoren (stoffen die de bloeddruk kunnen verhogen) vermindert. Andere studies suggereren dat indapamide de perifere weerstand kan verminderen via een onverklaard mechanisme.

Farmacokinetiek

De biologische beschikbaarheid van indapamide is vrijwel volledig na een orale dosis en wordt niet beïnvloed door voedsel of maagzuurremmers. Indapamide is zeer lipofiel door zijn indolinegedeelte. Deze eigenschap verklaart waarschijnlijk waarom de renale klaring van indapamide minder dan 10% van de totale systemische klaring bedraagt. De maximale plasmaconcentratie wordt bereikt na ongeveer 2 tot 3 uur. Ongeveer 75-80 % van indapamide is eiwitgebonden. Indapamide bindt voornamelijk aan zuur alfa-1-glycoproteïne en minder sterk aan serumalbumine. In het bloed is indapamide ook sterk gebonden aan erytrocyten. Als gevolg van het uitgebreide metabolisme in de lever wordt het grootste deel van de gegeven dosis gemetaboliseerd. Slechts ongeveer 7 % blijft ongewijzigd. Er zijn verschillende metabolische routes waarlangs indapamide kan worden gemetaboliseerd. Het belangrijkste enzym dat indapamide metaboliseert is het leverenzym CYP3A4. Indapamide wordt voor ongeveer 60-70% uitgescheiden in de urine en voor 16-23% in de feces. De eliminatiehalfwaardetijd ligt gewoonlijk tussen 14 en 18 uur.

Interacties tussen geneesmiddelen

Wanneer indapamide wordt gecombineerd met lithium en geneesmiddelen die een verlengd QT-interval of hartritmestoornissen kunnen veroorzaken.

Stoffen die een interactie met indapamide kunnen veroorzaken zijn onder andere:

• Amiodarone en andere antiaritmica.
• Lithium
• Digitalis-preparaten
• Terfenadine
• Ketoconazol
• Erytromycine en aanverwante stoffen

Contra-indicaties

Indapamide is gecontra-indiceerd als:

• er een allergie bestaat voor de werkzame stof of voor andere sulfonamiden
• er sprake is van ernstige nierinsufficiëntie of nierinsufficiëntie
• Lever encefalopathie is aanwezig.
• er is sprake van leverfalen
• De kaliumspiegel is bijzonder laag of er is sprake van hypokaliëmie.

Bijwerkingen

Veel voorkomende bijwerkingen zijn

• Duizeligheid
• Zwakte en vermoeidheid
• rugpijn en spierkrampen
• Angst of rusteloosheid
• hoofdpijn
• loopneus
• hypokaliëmie

Zwangerschap en borstvoeding

Er zijn zeer weinig betrouwbare gegevens over adequate veiligheid voor gebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding. Daarom wordt het gebruik ervan afgeraden.